به مناسبت 24 تير

آسمانی ترين زمينی دنيای من سلام

فرداهفتاد و چهارمین طلوع خورشيد وجود تان 

بر پهنه سرزمين ايران است 

و اين چند خط ، عرض ارادتی است خدمت شما .

 آقاجان تصدق خنده های دلربايتان گردم

سال پیش درچنین روزهایی مهمان هايی از اقصی نقاط جهان داشتيد 

چه سفره عشقی بر پا بود 

و چه باده ی نابی در سبوی چشم هاشان جاری می شد .

با ديدن اين سفره عاشقی و دلدادگی ، رعشه بر اندام نحيفم نقش بست 

منی كه خود را سرباز فداييتان ميدانم اينگونه حالم بود 

چه رسد به دشمنانی كه سال ها در پی خوابی عبث اين پا و آن پا می كنند .

صحنه دلدادگی عمارهايتان با نژاد ، رنگ ، زبان ، لباس و مذهب های مختلف 

بيشتر از پيش نمودی از ولايت معنويتان بود .

اما چشمی كه به حب مقام و منصب دنيوی كور شود 

ديگر اميدی به بينايش نخواهد بود .

راستش را بخواهيد حسوديم شد...

به اينكه ديدارتان نصيبم نمی شود و آه حسرت بر دل دارم

اما به ناگاه لبخندی توام با رضايت بر لب هايم نقش بست 

اگرچه عمار خوبی برايتان نيستم 

اما اويس زمانه تان خواهم شد

اويسی كه بين او و رسول زمانه اش فرسنگ ها فاصله افتاده است .

سيد و مولای من

امروز 24 ام تير ماه سالگرد تولد شماوانفجار مسجد جامع زاهدان است.

شهدايی كه تا لحظه آخر ، جای خون ، عشق شما در 

شاهرگ هايشان شريان داشت و درست در شب ميلاد شما 

و عموی بزرگوارتان حضرت ابوالفضل العباس (ع) به سيد 

و سالار شهدا پيوستند .

و در آخر : آسمانی ترين زمينی دنيای من تولدت مبارك

 

نامه ای به آقا

آسمانی ترين زمينی دنيای  من !

سلام !

آقاجانم ! اويس زمانه ات سخن می گويد ؛ اويسی كه آرزوی ديدار شما هر لحظه بيشتر از پيش بی تابش می كند اما افسوس و صد افسوس كه بين او و رسول زمانه اش فرسنگ ها فاصله افتاده .

امروز بار ديگر به لبخند شيرين و دلربای شما چشم دوختم؛ همان لبخندی كه با هر حماسه سرايدنی بر روی لب هايتان نقش می بندد و چهره ی نورانيتان را زيبا و زيبا تر می كند .

ادامه نوشته