دلار می رود بالا، غصه می خوریم. ۳۰۰۰ میلیارد تومان اختلاس می کنند از بانک ها، غصه می خوریم. دختر بدحجاب می بینیم توی خیابان، غصه می خوریم. دوستان سر صندلی های مجلس با هم دعوا می کنند، غصه می خوریم. رییس جمهور یازده روز می نشیند توی خانه، غصه می خوریم. رفیق صمیمیش سخنرانی می کند، غصه می خوریم.  همکارمان به خدا و پیغمبر بد و بیراه می گوید، غصه می خوریم. دوستمان نماز نمی خواند، غصه می خوریم.  رفیق حزب اللهیمان می زند جاده خاکی، غصه می خوریم. آمار تصادفات جاده ای را می شنویم، غصه می خوریم. بانک مرکزی را تحریم می کنند، غصه می خوریم. بانک ها رسما ربا می دهند به مردم، غصه می خوریم. سایت ها از احتمال فتنه بعد از انتخابات مجلس می نویسند، غصه می خوریم. کسی برای مهدویت کار درست و حسابی نمی کند، غصه می خوریم. سریال های تلویزیون را می بینیم، غصه می خوریم.  داستان سریال های فارسی وان را می شنویم، غصه می خوریم. مستند بی بی سی در مورد امام خامنه ای را می بینیم، غصه می خوریم. نامه های توهین آمیز نوری زاد را می خوانیم، غصه می خوریم. بی بصیرتی بعضی خواص را، کج فهمی بعضی عوام را، تنگ نظری بعضی خودی ها را، می بینیم، غصه می خوریم. این روزها که می گذرد ما مدام غصه می خوریم. پس کی می رسد آن لحظه ی سرور و بهجت ما؟!

فدای دلت ای امام زمان، ما که هیچی حالیمان نیست این قدر غصه  می خوریم شما که از همه جا با خبری چه می کشی؟! 

خدایا لطفا عزیز دلمان امام خامنه ای را نگهدار!